داریوش قنبری> اروپا به دنبال بهانه است

یاداشت داریوش قنبری نماینده مجلس درباره وضعیت پرونده هسته ای ایران.

به عقيده من ورود اتحاديه اروپا به فاز جديد تحريم ها عليه ايران اين بار بيشتر از موارد پيشين نتيجه عملکرد ديپلماسي کشور بوده است. در جريان مذاکراتي که با طرف اروپايي يعني گروه 1+5 داشتيم آنچه به عنوان نتيجه يا دستاورد براي ما حاصل شد اين بود که ذخيره خود را که حدوداً 1600 کيلو اورانيوم با غناي حدود 5/3 درصد بوده ظاهراً قرار بر اين شد تا 1200 کيلو از اين اورانيوم با غناي 5/3 را بدهيم و اورانيوم با غناي بالا را دريافت کنيم.

البته اين نتيجه در داخل کشور با واکنش هاي خاصي همراه بود که در کل مي توان گفت اين واکنش ها بيانگر عدم رضايت بود، يعني بيشتر واکنش هاي منفي را شامل مي شد. شايد بتوان در اين راستا گفت اين نارضايتي ها از اين رو بود که مذاکرات ايران با گروه 1«5 در ژنو و وين نتوانست تامين کننده حقوق هسته يي ملت ايران باشد.

نوع برخورد اتحاديه اروپا را با موضوع هسته يي ايران اکنون همه شاهد هستند. از سوي ديگر امريکا نيز نوع برخورد و مواضعش در برابر ايران از ابتدا مشخص بوده است.

حمايت روسيه از ايران نيز به گونه يي مشخص است چراکه همان طور که ديده مي شود و همه واقف اند، روسيه تاکنون به موقع به تعهدات خود در برابر ايران عمل نکرده است و اين طور به نظر مي رسد که روسيه قصد عمل کردن به آنها را ندارد و تا جايي که توانايي داشته باشد در انجام آنها تاخير مي کند و با به تاخير انداختن تعهداتش از انجام آنها شانه خالي مي کند. با توجه به مطلب فوق مي توان گفت کشورهاي غربي در تلاشند براي صدور قطعنامه جديد عليه ايران اقدام کنند. به هر حال معتقدم آنچه قابل توجه است اينکه مذاکره کنندگان ايراني بايد به اين نکته توجه داشته باشند که وعده ها و تعهداتي را بپذيرند که قابليت اجرا و ضمانت اجرايي از سوي دو طرف داشته باشد و ايران از عهده انجام آنها و عمل کردن به تعهدات برآيد چرا که اگر اين گونه باشد کشورهاي ديگر به اين نکته پي خواهند برد که ايران کشوري نيست که به تعهداتش پايبند نباشد يا قول اجرا بدهد اما اجرا نکند.

شايد بيراهه نرفته باشيم اگر در اين راستا با توجه به شرايط فعلي گفته شود که آنچه اتفاق افتاده نه تنها به نفع منافع ملي ما نبوده بلکه حتي تامين کننده منافع ملي نيز نبوده است.

آنچه روشن است اينکه کشورهاي اروپايي و شايد هم گروه 1«5 به دنبال بهانه بودند که مدعي شوند ايران پايبند به تعهداتش نيست يا عملکرد هايش خلاف تعهداتش است. بنابراين بايد منتظر اقدامات بعدي آنها يا حتي قطعنامه ها و تحريم هاي بيشتري عليه کشورمان باشيم. در شرايط فعلي بحث بيشتر بر سر اين مساله است که آنها مدعي اند ايران به تعهداتش پايبند نيست.

البته ما در عرصه ديپلماسي داراي ضعف هايي هستيم که بايد با تعامل با کارشناسان و نخبگان اين ضعف ها و کاستي ها برطرف شوند. اين مساله نشان از اين دارد که تيم ديپلماسي ضعف هايي دارد که بايد ابتدا نقاط ضعف را شناسايي کرده و در جهت برطرف کردن اين نقاط ضعف هرچه سريع تر گام بردارد. اگر مذاکره کنندگان نه تنها در ايران بلکه مذاکره کنندگان در هر جايي و از سوي هر کشوري که باشند به چارچوب هاي خاص مذاکره آشنايي داشته و بر آنها مسلط باشند، مي توانند نتايج خوبي را براي کشورشان به ارمغان آورند و اين انتظار زيادي نيست چرا که کسب نتايج خوب و عادلانه در محدوده وظايف آنان تعريف مي شود.

به عقيده من وقتي هزينه يي مي دهيم بايد به گونه يي باشد که هزينه بيش از فايده نباشد. متاسفانه برخي از کشورها که به عنوان يکي از قدرت هاي اتمي دنيا مطرح هستند عملکردها و رفتار هايي را در برابر عمل به تعهدات شان يا ساير مسائل دارند و نسبت به برخي قوانين بي توجهند. اما با آنها اين گونه برخورد نمي شود که با ايران برخورد مي شود. البته نمي توان اين نکته را ناديده گرفت که با توجه به اتهاماتي که امريکا به ايران متوجه ساخته است اکنون در دنياي بين الملل حساسيت ها روي ايران بيشتر است.

در نهايت مي توان گفت با توجه به مطالب فوق من معتقدم اگر با تمام مسائل به صورت علمي برخورد شود و از علم در مذاکرات و ساير کارها در عرصه بين المللي به درستي و در جاي صحيح خود استفاده شود ايران مي تواند موفق تر عمل کند و نتايجي را حاصل کند که به نفع کشور و مردم است. از اين رو بايد نه تنها در عرصه بين المللي و در زمينه هسته يي بلکه در ساير عرصه ها نيز تمام تلاش خود را براي کسب نتايج مثبت و عدم تحريم عليه کشورمان به کار گيريم و اين در صورتي محقق خواهد شد که تعامل مذاکره کنندگان ما با کارشناسان بيشتر شود و جنبه هاي علمي امور در تمام موارد در نظر گرفته شود.